|
|
wazabi
Wazabi to prosta gra kościano-karciana, w której naszym zadaniem jest jak najszybsza utrata posiadanych kości. Na początku rozgrywki każdy z graczy otrzymuje 4 kości oraz 3 karty. W swojej turze rzuca wszystkimi kośćmi, a następnie stosuje się do uzyskanych wyników. Wynikiem tym może być 1 z 3 symboli:
- kość- oznaczająca przekazanie kości wybranemu przeciwnikowi,
- karta- pozwalająca na dobrania karty ze stosu oraz
- wazabi stanowiące swego rodzaju walutę, za którą można wyłożyć kartę.
W grze występuje 10 rodzajów kart o różnych efektach m.in. odrzucenie kości, pozbawienie współgracza kolejki, zyskanie dodatkowej kolejki, przekazanie kości, dobranie kart. Aby wyłożyć kartę należy posiadać na kościach tyle symboli wazabi ile wskazanych jest w jej lewym górnym rogu, a w swej turze zagrać można (choć nie trzeba) tylko 1 z posiadanych kart. Osoba, która jako pierwsza pozbędzie się swoich kości wygrywa, jednak w celu wyłonienia dalszych miejsc gra toczy się dalej i kończy się w momencie gdy na placu boju pozostanie tylko 1 uczestnik pojedynku.
W Wazabi przegrałam kiedyś cały wieczór rozgrywając partię za partią i zachwyciłam się tym tytułem. Gra jest prosta, solidnie wykonana i mechanicznie ciekawa Nie ma w niej downtimeu, gdyż ze względu na możliwości jakie dają karty oraz symbol przekazywania kości przez cały czas angażuje wszystkich graczy. Nie jest jednak pozbawiona wad. Największą z nich jest moim zdaniem fakt, iż znakomicie sprawdza się w gronie 2-3 osobowym, natomiast im bliżej liczby maksymalnej tym mniej frajdy sprawia i tym bardziej dłuży się rozgrywka, osiągając nieraz czas cięższej, "pełnowartościowej" pozycji. Dodatkowo, mimo iż zastosowana kolorystyka bardzo mi odpowiada, grafiki nie do końca trafiły w mój gust. Gra jest też pełna negatywnej interakcji, więc na pewno nie jest dla każdego
- kość- oznaczająca przekazanie kości wybranemu przeciwnikowi,
- karta- pozwalająca na dobrania karty ze stosu oraz
- wazabi stanowiące swego rodzaju walutę, za którą można wyłożyć kartę.
W grze występuje 10 rodzajów kart o różnych efektach m.in. odrzucenie kości, pozbawienie współgracza kolejki, zyskanie dodatkowej kolejki, przekazanie kości, dobranie kart. Aby wyłożyć kartę należy posiadać na kościach tyle symboli wazabi ile wskazanych jest w jej lewym górnym rogu, a w swej turze zagrać można (choć nie trzeba) tylko 1 z posiadanych kart. Osoba, która jako pierwsza pozbędzie się swoich kości wygrywa, jednak w celu wyłonienia dalszych miejsc gra toczy się dalej i kończy się w momencie gdy na placu boju pozostanie tylko 1 uczestnik pojedynku.
W Wazabi przegrałam kiedyś cały wieczór rozgrywając partię za partią i zachwyciłam się tym tytułem. Gra jest prosta, solidnie wykonana i mechanicznie ciekawa Nie ma w niej downtimeu, gdyż ze względu na możliwości jakie dają karty oraz symbol przekazywania kości przez cały czas angażuje wszystkich graczy. Nie jest jednak pozbawiona wad. Największą z nich jest moim zdaniem fakt, iż znakomicie sprawdza się w gronie 2-3 osobowym, natomiast im bliżej liczby maksymalnej tym mniej frajdy sprawia i tym bardziej dłuży się rozgrywka, osiągając nieraz czas cięższej, "pełnowartościowej" pozycji. Dodatkowo, mimo iż zastosowana kolorystyka bardzo mi odpowiada, grafiki nie do końca trafiły w mój gust. Gra jest też pełna negatywnej interakcji, więc na pewno nie jest dla każdego
Plusy i Minusy
|
|